Το κ***** σε λίγο θα σφυρίξει και ο ήλιος έχει ήδη αρχίσει την καθοδική του πορεία. Στριγκλίσματα ακούγονται από τις ράγες, καθώς το τρένο πλησιάζει προς το τέλος ενός ακόμα ταξιδιού.

Σε λίγο όλα θα πάρουν τη θέση τους στην ιστορία. Σε λίγο δε θα έχουν πλέον καμία σημασία.

Το τρένο σταματά αργά, αλλά όχι βασανιστικά. «Λυτρωτικά» είναι η σωστή λέξη. Σε δευτερόλεπτα όλοι θα ξεχυθούν προς τα έξω και θα τρέξουν αφηνιασμένοι προσπαθώντας να βρουν την πιο κοντινή έξοδο. Μην αγχώνεσαι εσύ, όμως! Δεν έχεις, παρά να ακολουθήσεις τις τελευταίες αχτίδες του ήλιου και εκείνος θα σε οδηγήσει.

Σου έχουν λείψει εκείνοι οι άνθρωποι που σε κάνουν ευτυχισμένο και σίγουρα εκεί που ψάχνεις δε θα βρεις κανέναν τέτοιο. Αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που είδες έναν τέτοιο;

Η μυρωδιά του λ******* σε επαναφέρει στην ωμή πραγματικότητα! Άλλωστε δεν το έκανες και για διασκέδαση. Παρόλο που πολλά από τα γεγονότα των ημερών θα επέτρεπαν σε πολλούς να το νομίσουν. Μόνο οι βιαστικοί θα έκριναν έτσι! Και σίγουρα εκεί που ψάχνεις δε θα βρεις κανέναν τέτοιο.

Μέρη, άνθρωποι, μυρωδιές, μαγαζιά και καταστάσεις συμπληρώνουν το σκηνικό της θύμησης σου. Όλα αυτά, έστω και άθελά τους, οδηγούν το μυαλό σου στο παρελθόν, σε απαγορευμένα μονοπάτια. Ούτε που μπορείς να τα τοποθετήσεις χρονικά! Είναι χαραγμένα στο μυαλό σου, όμως, γιατί αυτά σου έμαθαν να ζεις. Είμαι σίγουρος ότι δε θα το ξεχάσεις ποτέ.

Όλα γίνονται μηχανικά και πριν το καταλάβεις ανοίγεις το πορτοφόλι για τις απαραίτητες διαδικασίες. Ανεβαίνεις.

Δεν θα οδηγήσεις εσύ, αλλά ξέρεις που θα πας! Δεν είσαι σίγουρος ότι θα φτάσεις, αλλά μπορείς με σιγουριά να μιλήσεις για το που θα είσαι αύριο. Μήπως, τελικά, δε θα έπρεπε να είσαι τόσο σίγουρος. Μήπως, τελικά, δε σου χρειάζεται να είσαι τόσο σίγουρος;

Ο ήλιος έχει πέσει πλέον και τη δουλειά του αναλαμβάνουν τα φώτα της πόλης. Μερικά πράγματα δεν μπορούν να αντικατασταθούν όσο και να προσπαθήσεις! Αλλά μάλλον θα πρέπει να αρκεστείς στα υποκατάστατα. Δε μπορείς να κάνεις και αλλιώς. Νιώθεις μια ελαφριά ώθηση προς το Νότο. Ξέρεις τι είναι, γι’ αυτό και παραμένεις «ατάραχος». Το ταξίδι, έχει ξεκινήσει. Τουλάχιστον αυτό το ταξίδι, ήταν επιλογή σου.

Άραγε φτάνεις στον προορισμό του ταξιδιού ή στην αρχή ενός νέου; Και ποιο απ’ όλα τα ταξίδια της ζωής σου είναι τούτο; Πως θα καταλάβεις ότι το ταξίδι σου τελείωσε και πρέπει να αρχίσεις το επόμενο; Το ξέρω ότι ρώτησες, αλλά και Εκείνος δεν έχει όλες τις απαντήσεις. Είσαι σίγουρος, όμως, ότι προσπάθησε να σε βοηθήσει. Δε θα βρεις ποτέ απάντηση σε όλα αυτά, γι’ αυτό μην ψάχνεις άδικα. Ακολούθησε το ένστικτό σου και αυτό θα σε οδηγήσει στις σωστές λέξεις! Ένστικτο και όχι λογική. Ή μήπως το αντίθετο; Κάνε την καλύτερη σου μίξη! Τώρα είσαι σε καλύτερο δρόμο.

Φεύγεις και στην πλάτη σου υπάρχουν τόσα πολλά! Εσύ τους την γύρισες ή εκείνα; Ή μήπως δεν έχει καμία σημασία; Τίποτα δε σε κρατάει εκεί πια. Το σίγουρο είναι ότι θα ξαναγυρίσεις. Πώς, όμως, θα είναι ο κόσμος σου τότε και ποιός, αλήθεια, θα είσαι;

Το ξέρει ότι χρειαζόσουν να μιλήσεις απόψε. Σε κάποιον κάποιον ήθελες να τα πεις! Κάτι στο πρόσωπο σου το φώναζε. Και παρόλο που η απουσία Του σε αδειάζει, η παρέα της δε θα μπορούσε να σε γεμίσει με καλύτερο τρόπο.
Φαντάζομαι ότι την ευχαριστείς...