Διαβάζοντας τα σχόλια και τις εντυπώσεις που άφησε το άρθρο της περασμένης εβδομάδας και αφού επιτέλους παραδόθηκε αυτό το project που εδώ και δύο μήνες μας είχε ταλαιπωρήσει, θα ήθελα να αναφέρω ότι το άρθρο δε γράφτηκε με καμία σκοπιμότητα και με κανένα δόλο. Ήταν απλά κάποιες σκέψεις τις στιγμές που ήθελα να τις μοιραστώ. Ίσως η μοναδική σκοπιμότητα του να ήταν ότι αποτελούσε το έτερο ήμισυ του άρθρου που τώρα διαβάζεται.
Είχα την τύχη, και όχι μόνο, να σπουδάσω στη ζωή μου, όχι ότι τελικά είναι το παν, αλλά και να σπουδάσω δύο φορές. Διανύοντας λοιπόν τη δεύτερη φοιτητική μου ζωή καταλαβαίνω για ακόμα μία φορά το πόσο σημαντικούς φίλους και συνάμα <παρέες> αποκτάς κατά την φοιτητική σου ζωή. Βέβαια δεν θα είστε για πάντα μαζί (εκτός εάν βέβαια ποτέ δεν πάρετε πτυχίο-όλα πιθανά είναι σε αυτή τη ζωή) αλλά θα ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή θα έχεις την δυνατότητα να μιλήσεις μαζί τους, να θυμηθείτε τις πλάκες σας, τα γέλια και τόσες άλλες καταστάσεις που σας ‘έδεσαν’.
Υπάρχει και η επόμενη κατηγορία, υπάρχουν οι φίλοι από τα μαθητικά σου χρόνια που τόσα και τόσα περάσατε μαζί . Τόσες απίστευτες ώρες βαρεμάρας και τρελής νύστας σε ένα θρανίο και με μοναδική ελπίδα οι μουτζούρες πάνω στο θρανίο έτσι ώστε να περάσει η ώρα και να έρθει το διάλειμμα!!!!! Μαζί στις κοπάνες, στα φροντιστήρια, στις βόλτες, στον καφέ αλλά και στην αναμφισβήτητα πολυπόθητη έξοδο του σαββατόβραδου. Είναι σίγουρο πως έχετε τόσα περάσει μαζί, που δύσκολα μπορείς να τους διαγράψει έστω και από τη μνήμη σου!!
Για τους φίλους από τον στρατό, δεν μπορώ να εκφέρω άποψη μιας και στρατό δεν έχω πάει, ακόμα.
Αλλά για εκείνους που μπορώ με βεβαιότητα να μιλήσω είναι για τους κολλητούς μας φίλους. Μπορεί να προέρχονται από οπουδήποτε, είτε από τα μαθητικά είτε από τα φοιτητικά αλλά και όχι μόνο, και το μόνο σίγουρο ότι με τους συγκεκριμένους έχεις τόσα πολλά να πεις, τόσα πολλά να συζητήσεις, τόσα πολλά να κάνεις. Ακόμα περισσότερα είναι τα πράγματα και οι καταστάσεις που έχετε περάσει μαζί και σας συνδέουν. Έχετε τόσα πολλά να μοιραστείτε, να εκμυστηρευτείτε και προπαντός έχετε άπειρες ώρες μπροστά σας για να τα πραγματοποιήσετε όλα αυτά αν και είμαι απόλυτα σίγουρος πώς έχουμε ζήσει τόσα πολλά και όμορφα πράγματα με τους κολλητούς μας φίλους που θα πουλούσαμε μέχρι και το …PS3…κάποιοι …και τη Burberry τσάντα, για να μην πώ καμπαρτίνα, για να τα ζήσουμε ξανά και ξανά!
Η ουσία λοιπόν και εκεί ήθελα να καταλήξω από το προηγούμενο κιόλας άρθρο, μιας και το έχουμε κατά πολύ βαρύνει το κλίμα, ότι με όλους τους παραπάνω, αλλά και γιατί όχι με όλους πού άθελα μου και χωρίς καμία σκοπιμότητα μπορεί να έθιξα στο προηγούμενο άρθρο, πήγαμε, πάμε και θα συνεχίσουμε ασταμάτητα να……pamepotaki!!!!!!!!!
Υ.Γ. επειδή κάποιος άλλος έχει ‘καπαρώσει' τα soundtrack και επειδή τη συγκεκριμένη περίοδο, πού χρήμα για τα πνευματικά δικαιώματα που ζητάει, εγώ με τη σειρά μου θα καθιερώσω και θα ‘καπαρώσω’ τα !!!!video clips!!! Ένα από αυτά είναι και επόμενο, το οποίο αύριο θα λειτουργήσει ως ξυπνητήρι για μένα.