Smoker's response!!!
Διαβάζοντας και το άρθρο του Γιώργου αλλά και τα σχόλιά σας, διακρίνω μία επιθετικότητα απέναντι στους καπνιστές. Ο Δημήτρης δείχνει μία διαλλακτικότητα που θα εκτιμηθεί…!
Απάντηση καπνιστή λοιπόν:
Το τσιγάρο, πράγματι οι περισσότεροι το ξεκινήσαμε στο Λύκειο, όμως κάποιοι άλλοι, λίγο νωρίτερα.
Ο καπνιστής στο γυμνάσιο ήταν συνώνυμο του αλήτης καθώς και ο φίλος που δε θα συμπαθούσε ποτέ η μητέρα σου. Προσπαθήστε όμως να θυμηθείτε τις κοινωνικοοικονομικές καταβολές αυτών των παιδιών και την ενδεχομένως διαταραγμένη οικογενειακή ζωή τους. - Δε νομίζω ο σημαιοφόρος στο Γυμνάσιο σας (και μάλλον ούτε και στο Λύκειο, τώρα που το σκέφτομαι) να ήταν καπνιστής!!!;;; -
Τι ήταν λοιπόν το τσιγάρο για εκείνα τα παιδιά; Μαγκιά είπατε εσείς, επανάσταση, αντίδραση, αντικομφορμισμός λέω εγώ. Αν σας φαίνεται σαν manifesto του Τσε η παραπάνω πρόταση, δεχτείτε το κάπνισμα σαν ένα τρόπο να τραβήξουν τη προσοχή…!
Άντε λοιπόν και τελείωσε το Γυμνάσιο και οι περισσότεροι, δεν είχαμε ταυτίσει ακόμα το κάπνισμα με την επαναστατική εφηβεία μας.
Λύκειο τώρα…και αρχίζουν τα πρώτα δειλά τσιγάρα στις τουαλέτες. Φυσικά και δε μας ενθουσίασε η γεύση την πρώτη φορά. Η γλυκιά ζάλη όμως καθώς και η ιδέα του απαγορευμένου έπαιξαν το ρόλο τους. Ωστόσο, το κάπνισμα παρέμενε στο μυαλό μας κάτι σαν πειραματισμός. Εμείς δε θεωρούσαμε ακόμα τους εαυτούς μας καπνιστές, απλώς είχαμε πλέον εξοικειωθεί με την ιδέα. Οι προαναφερθέντες λόγοι, που οδήγησαν πολλούς στο κάπνισμα στην περίοδο του Γυμνασίου συνεχίζουν να ισχύουν και εδώ, για άλλους με φθίνουσα ισχύ και για άλλους με αύξουσα.
Σε αυτούς τους λόγους όμως, έρχεται να προστεθεί και το άγχος της «τελικής ευθείας». Η στιγμή για την οποία οι γονείς και ο οικογενειακός σου περίγυρος, σου πιπίλιζαν το μυαλό από τη μέρα που άρχισες να καταλαβαίνεις. Οι πανελλήνιες. Δε λέω Γονείς & Σία το καλό σου ήθελαν, αλλά ποιος ο λόγος του να σε φορτώνουν στα 15-16 με το άγχος του ενήλικα, που πρέπει να σκεφτεί τη ζωή του 20 χρόνια μετά και να έχει τέτοιο προγραμματισμό ώστε να μην καταλήξει να σερβίρει τουρίστες. Δεδομένου, ότι και οι περισσότεροι από εσάς βιώσατε αυτό το άγχος και ίσως και κάποιοι σε μεγαλύτερο βαθμό από εμάς και παρολ’αυτά δεν καπνίσατε, θα αναδιατυπώσω την αρχική θέση της παραγράφου, χαρακτηρίζοντας το «άγχος» ως μία πρόσθετη πρόφαση.
Παραμένοντας στη περίοδο του Λυκείου, θα παρατηρήσατε όλοι ότι το τσιγάρο από σήμα κατατεθέν του «αλήτη» έγινε στυλ. Back then, τις κοπέλες δεν έδειχνε να τις πειράζει ιδιαίτερα το «τσιγαρόφιλο» που είπε και το Μαρουλάκι. Απεναντίας, κάπνισμα, 15μελές και μηχανάκι ήταν τα στοιχεία που συνέθεταν τη macho προσωπικότητα ενός μαθητή του Λυκείου. Φυσικά, οι πραγματικά ισχυρές προσωπικότητες δεν είχαν ανάγκη τίποτα από τα παραπάνω για να ξεχωρίσουν μέσα στο σύνολο και προσελκύσουν το άλλο φύλλο.
Τελείωσε το Λύκειο, δε γίναμε γκαρσόνια και πραγματοποιώντας τα όνειρα των γονιών μας περάσαμε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μία καινούρια, πρωτόγνωρη φάση ζωής με περιορισμένες ανησυχίες και άγχη. Όσοι δεν είχαν καπνίσει μέχρι εδώ, αν θέλετε και τη γνώμη μου, μαλακία που το άρχισαν. Όπως και να ‘χει, εδώ οι περισσότεροι των ανωτέρω παραγόντων έχουν χάσει τη δυναμική τους και ελάχιστα έως και καθόλου επηρεάζουν. Όμως, οι προφάσεις για το κάπνισμα είναι σαν την ενέργεια. Δεν χάνονται, αντιθέτως μετασχηματίζονται έτσι ώστε να πληρούν τις προϋποθέσεις τις εκάστοτε περιόδου. Αυτή τη φορά λοιπόν, το κάπνισμα γίνεται συνώνυμο της διασκέδασης. Δύσκολα κόβεις το κάπνισμα όντας κάθε βράδυ σε κουτούκια και μπαρ. – Εδώ όταν πίνεις δεν έχεις αναστολές για άλλα ‘πράγματα’ για το κάπνισμα θα έχεις!; –
Επειδή, ήδη εγώ έχω νιώσει πως μακρηγορώ ( πόσο μάλλον εσείς ), θα προσπαθήσω να μη σας κουράσω περεταίρω.
Συνοψίζοντας λοιπόν τις θέσεις μου, το κάπνισμα ξεκινάει σαν αντίδραση, γίνεται στυλ, γίνεται διασκέδαση, γίνεται συντροφιά (κυρίως στο στρατό ή γενικότερα σε πολύ μοναχικές στιγμές) και αναπόφευκτα ίσως…..γίνεται αιτία θανάτου. Όμως όταν έχεις φτάσει πια να έχεις συνδέσει το κάπνισμα με τόσο πολλές εκφάνσεις της ζωής σου, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να το κόψεις. - Όσοι από εσάς δεν καπνίσατε ποτέ, μπράβο σας, αλλά δε ξέρω πως μπορεί να έχετε άποψη για κάτι που δεν έχετε δοκιμάσει.-
Κλείνοντας, και εδώ ίσως να μην έχω δίκιο, η οπτική του να απαγορεύεται το κάπνισμα σε μπαρ, καφετέριες και εστιατόρια είναι εξίσου ρατσιστική με οποιαδήποτε άλλη μορφή ρατσισμού. Είναι λογικό να ζητάτε (οι αντικαπνιστές) μαγαζιά μη καπνιζόντων αλλά να υπάρχουν βρε αδερφέ και κάποια άλλα και για μας τους «λεπρούς».
Υ.Γ. : Το κάπνισμα στην Αγγλία απαγορεύτηκε 01/07/2007 και όχι 01/06/2007, αλλά που να το ξέρει ο αρθρογράφος μας, όντας στην Ελλάδα από 18/05/2007.
Απάντηση καπνιστή λοιπόν:
Το τσιγάρο, πράγματι οι περισσότεροι το ξεκινήσαμε στο Λύκειο, όμως κάποιοι άλλοι, λίγο νωρίτερα.
Ο καπνιστής στο γυμνάσιο ήταν συνώνυμο του αλήτης καθώς και ο φίλος που δε θα συμπαθούσε ποτέ η μητέρα σου. Προσπαθήστε όμως να θυμηθείτε τις κοινωνικοοικονομικές καταβολές αυτών των παιδιών και την ενδεχομένως διαταραγμένη οικογενειακή ζωή τους. - Δε νομίζω ο σημαιοφόρος στο Γυμνάσιο σας (και μάλλον ούτε και στο Λύκειο, τώρα που το σκέφτομαι) να ήταν καπνιστής!!!;;; -
Τι ήταν λοιπόν το τσιγάρο για εκείνα τα παιδιά; Μαγκιά είπατε εσείς, επανάσταση, αντίδραση, αντικομφορμισμός λέω εγώ. Αν σας φαίνεται σαν manifesto του Τσε η παραπάνω πρόταση, δεχτείτε το κάπνισμα σαν ένα τρόπο να τραβήξουν τη προσοχή…!
Άντε λοιπόν και τελείωσε το Γυμνάσιο και οι περισσότεροι, δεν είχαμε ταυτίσει ακόμα το κάπνισμα με την επαναστατική εφηβεία μας.
Λύκειο τώρα…και αρχίζουν τα πρώτα δειλά τσιγάρα στις τουαλέτες. Φυσικά και δε μας ενθουσίασε η γεύση την πρώτη φορά. Η γλυκιά ζάλη όμως καθώς και η ιδέα του απαγορευμένου έπαιξαν το ρόλο τους. Ωστόσο, το κάπνισμα παρέμενε στο μυαλό μας κάτι σαν πειραματισμός. Εμείς δε θεωρούσαμε ακόμα τους εαυτούς μας καπνιστές, απλώς είχαμε πλέον εξοικειωθεί με την ιδέα. Οι προαναφερθέντες λόγοι, που οδήγησαν πολλούς στο κάπνισμα στην περίοδο του Γυμνασίου συνεχίζουν να ισχύουν και εδώ, για άλλους με φθίνουσα ισχύ και για άλλους με αύξουσα.
Σε αυτούς τους λόγους όμως, έρχεται να προστεθεί και το άγχος της «τελικής ευθείας». Η στιγμή για την οποία οι γονείς και ο οικογενειακός σου περίγυρος, σου πιπίλιζαν το μυαλό από τη μέρα που άρχισες να καταλαβαίνεις. Οι πανελλήνιες. Δε λέω Γονείς & Σία το καλό σου ήθελαν, αλλά ποιος ο λόγος του να σε φορτώνουν στα 15-16 με το άγχος του ενήλικα, που πρέπει να σκεφτεί τη ζωή του 20 χρόνια μετά και να έχει τέτοιο προγραμματισμό ώστε να μην καταλήξει να σερβίρει τουρίστες. Δεδομένου, ότι και οι περισσότεροι από εσάς βιώσατε αυτό το άγχος και ίσως και κάποιοι σε μεγαλύτερο βαθμό από εμάς και παρολ’αυτά δεν καπνίσατε, θα αναδιατυπώσω την αρχική θέση της παραγράφου, χαρακτηρίζοντας το «άγχος» ως μία πρόσθετη πρόφαση.
Παραμένοντας στη περίοδο του Λυκείου, θα παρατηρήσατε όλοι ότι το τσιγάρο από σήμα κατατεθέν του «αλήτη» έγινε στυλ. Back then, τις κοπέλες δεν έδειχνε να τις πειράζει ιδιαίτερα το «τσιγαρόφιλο» που είπε και το Μαρουλάκι. Απεναντίας, κάπνισμα, 15μελές και μηχανάκι ήταν τα στοιχεία που συνέθεταν τη macho προσωπικότητα ενός μαθητή του Λυκείου. Φυσικά, οι πραγματικά ισχυρές προσωπικότητες δεν είχαν ανάγκη τίποτα από τα παραπάνω για να ξεχωρίσουν μέσα στο σύνολο και προσελκύσουν το άλλο φύλλο.
Τελείωσε το Λύκειο, δε γίναμε γκαρσόνια και πραγματοποιώντας τα όνειρα των γονιών μας περάσαμε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μία καινούρια, πρωτόγνωρη φάση ζωής με περιορισμένες ανησυχίες και άγχη. Όσοι δεν είχαν καπνίσει μέχρι εδώ, αν θέλετε και τη γνώμη μου, μαλακία που το άρχισαν. Όπως και να ‘χει, εδώ οι περισσότεροι των ανωτέρω παραγόντων έχουν χάσει τη δυναμική τους και ελάχιστα έως και καθόλου επηρεάζουν. Όμως, οι προφάσεις για το κάπνισμα είναι σαν την ενέργεια. Δεν χάνονται, αντιθέτως μετασχηματίζονται έτσι ώστε να πληρούν τις προϋποθέσεις τις εκάστοτε περιόδου. Αυτή τη φορά λοιπόν, το κάπνισμα γίνεται συνώνυμο της διασκέδασης. Δύσκολα κόβεις το κάπνισμα όντας κάθε βράδυ σε κουτούκια και μπαρ. – Εδώ όταν πίνεις δεν έχεις αναστολές για άλλα ‘πράγματα’ για το κάπνισμα θα έχεις!; –
Επειδή, ήδη εγώ έχω νιώσει πως μακρηγορώ ( πόσο μάλλον εσείς ), θα προσπαθήσω να μη σας κουράσω περεταίρω.
Συνοψίζοντας λοιπόν τις θέσεις μου, το κάπνισμα ξεκινάει σαν αντίδραση, γίνεται στυλ, γίνεται διασκέδαση, γίνεται συντροφιά (κυρίως στο στρατό ή γενικότερα σε πολύ μοναχικές στιγμές) και αναπόφευκτα ίσως…..γίνεται αιτία θανάτου. Όμως όταν έχεις φτάσει πια να έχεις συνδέσει το κάπνισμα με τόσο πολλές εκφάνσεις της ζωής σου, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να το κόψεις. - Όσοι από εσάς δεν καπνίσατε ποτέ, μπράβο σας, αλλά δε ξέρω πως μπορεί να έχετε άποψη για κάτι που δεν έχετε δοκιμάσει.-
Κλείνοντας, και εδώ ίσως να μην έχω δίκιο, η οπτική του να απαγορεύεται το κάπνισμα σε μπαρ, καφετέριες και εστιατόρια είναι εξίσου ρατσιστική με οποιαδήποτε άλλη μορφή ρατσισμού. Είναι λογικό να ζητάτε (οι αντικαπνιστές) μαγαζιά μη καπνιζόντων αλλά να υπάρχουν βρε αδερφέ και κάποια άλλα και για μας τους «λεπρούς».
Υ.Γ. : Το κάπνισμα στην Αγγλία απαγορεύτηκε 01/07/2007 και όχι 01/06/2007, αλλά που να το ξέρει ο αρθρογράφος μας, όντας στην Ελλάδα από 18/05/2007.
Απο την άλλη εχείς πολλύ σοβαρό υφος, αλλα το σώνεις λίγο με την ειρωνία στο τέλος
λιγάκι σκληρός νομίζω! (όχι όμως για το κάπνισμα..Η άποψη του καθενός σεβαστή! Είτε fan είτε όχι, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε!!ΠΑΙΔΙΑ στην Ελλάδα είμαστε)
όμως θα πρότεινα προσοχή στο άλλο σκέλος του άρθρου...
Προσοχή πως χρησιμοποιούνται κάποια επαγγέλματα και με τι χροιά! (π.χ. γκαρσόνια)
κάποιοι που θα το διαβάσουν το άρθρο ίσως είναι σερβιτόροι.. δε νόμίζω ότι είναι και τόσο μεμπτό αυτό!
φιλάκια
Τερέζα
an k dokimasa prwti fora tsigaro sto gumnasio k perasa apo polles faseis pote mou den egina sustimatiki kapnistria.
akoma k twra meta apo 1poto parapanw mpori na kanw ena alla ws ekei.
i apagoreusi sta kafe den thewrw oti einai ratsistiki.
den apagoreuetai na mpoun oi kapnistes.
apagoreuetai na kapnisoun mesa sto magazi.
exei diafora...
vgeite ligo eksw k kanete ena tsigaro otan sas erthei.
oso ekneuristiko einai gia sas na vgeite sto kruo gia na kanete ena toso ekneuristiko einai k gia ton dipla sas pou vgike na piei ena potaki me tin isixia tou na trwei sti mapa ton kapno sas.
k oso gia tis dilwseis tupou paidia apo provlimatikes oikogeneies k tetoia den ta dexomai lupamai.
o kathe athrwpos epilegei an mesa apo provlimatikes katastaseis tha vgei pio dunatos i an tha ginei k autos "provlimatikos".
k i apenanti mou epese apo to mpalkoni logwprovlimatwn stin oikogeneia.
autin tin thewreite logiki?