CITY LOVER

γράφει ο/η/το marulaki
ανήκει στην κατηγορία: ,
Κάθε πόλη που σέβεται τον εαυτό της, οφείλει να έχει εχθρούς και εραστές, απατημένους και χωρισμένους, αλλά και αδιόρθωτα κολλημένους μαζί της. Η καψούρα με μια πόλη είναι μια ηλίθια έννοια που δύσκολα αναλύεται, καθώς άλλοι την πατάνε με μια πόλη εμφανώς τακτοποιημένη, με ίσιους δρόμους και χαριτωμένα κτίρια, μεγάλες πλατείες και ωραία μαγαζιά κάθε τύπου, άλλοι με μια πόλη που τους χαρίζει τη «μεγάλη ζωή», ο καθένας όπως την εννοεί, ή την πατάνε με μια πόλη που μοιάζει με κάτι που έχουν δει στην τηλεόραση.
Ε, εγώ την πάτησα με μια πόλη που δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο. Ή την μισούν, ή την λατρεύουν, κι αυτό γιατί είναι παντελώς ελεύθερη. Περπατάς όπου θες, χτίζεις όπου θες, παρκάρεις όπου θες, πας όπου θες (το αεροδρόμιο είναι διεθνές), όλοι είναι μουρλοί ως επί το πλείστον και επιπλέον, είναι μία πόλη που μπορείς να κρυφτείς. Όταν ο Ναπολέων σχεδίασε το Παρίσι (όχι ο ίδιος, αλλά λέμε τώρα), ζήτησε όλοι οι δρόμοι να οδηγούν στο κέντρο, και οι οδοί να είναι ευθείες ώστε οι εχθροί του, σε περίπτωση που διαδήλωναν, να ήταν αυτομάτως σε πεδίο βολής από τις Βερσαλλίες. Ο Μάο Τσε Τουνγκ έφτιαχνε τις πόλεις τετράγωνα, για να ελέγχει τις μάζες. Μία μεγάλη πλατεία υπάρχει στο Πεκίνο (δεν λέμε ποια, έλεος!), μία επανάσταση έγινε, εκεί έγινε και εκεί καταστάλθηκε.
Στο ******** αυτά δεν είναι δυνατόν να συμβούν. Δεν μπορείς να ξέρεις τι θα σου προκύψει στην επόμενη γωνία. Ποια εικόνα, ποιος γνωστός ή άγνωστος, ποια πρόκληση ή ποια ιστορία προσωπική ή συλλογική. Και δεν μπορεί και ο άλλος που έρχεται από το διπλανό στενό να προβλέψει τι θα του επιφυλάξει αυτός ο λαβύρινθος που όλοι βρίζουν. Κάτσε, ρε φίλε, στο ******* έρχεσαι, πρωτεύουσα του λαβυρίνθου και πειρατικό καταφύγιο, τι περιμένεις να βρεις, μια πόλη-μπακλαβά;;;
Το παράξενο είναι ότι για έναν περίεργο λόγο, κι ενώ όλοι λένε ότι είναι μακράν η πιο άσχημη πόλη στην Ελλάδα (πράγμα για το οποίο αμφιβάλλω, καθώς όλα τα μέρη του κόσμου έχουν τη γοητεία τους), όταν έρχεται κάποιος να ζήσει εδώ, δύσκολα φεύγει. Όχι επειδή είναι μοδάτο μέρος, ή έχει τα πάντα, ή είναι πανέμορφα, εντάξει, δεν είναι Παρίσι, Νέα Υόρκη ή Βαρκελώνη, αλλά μάλλον, κάτι έχει αυτό το μέρος, κι εμείς δεν την βρίσκουμε μόνο με τζιν και τόνικ, αλλά και με κρασιά, και με ρακές και με την καλύτερη παρέα του κόσμου... (που μπάι δε γουέι, είναι η δική μας!!!)

4 σχόλια...

  1. . 5/3/08 03:02
    μεγάλο αγαθό η υποκειμενικότητα , ωραίο άρθρο though
  2. Ανώνυμος 5/3/08 04:33
    πόλη της Κρήτης με 8 γράμματα....
  3. ότι και να κάνουμε, όπου και να πάμε, όποιοι και να είμαστε, κάποια στιγμή θα γυρίσουμε πίσω! σ' αυτή την αναρχία μεγαλώσαμε και μάθαμε να ζούμε με αυτό τον τρόπο, αλλά ευτυχώς δε γίναμε και τέτοιοι άνθρωποι! αυτό βγάζει μάτι, πιστεύω! σου είπα ότι μου άρεσε το post, απλά ήθελα να υπάρχουν και τα ντοκουμέντα!! keep up!

    ΥΓ: Αναρωτιέμαι, γιατί δεν έγραψες το όνομα της πόλης, χμμμμ....
  4. marulaki 7/3/08 16:56
    Για τους περίεργους, δεν έβαλα το όνομα της πόλης, για να βάλει ο καθένας ό,τι νομίζει... :-)

Σχολίασε!!!